در کیلومتر 6 جاده فیروز آباد به شیراز و در دامنه یک کوه مشرف به جاده، قلعه‌ای متعلق به دوران اشکانی وجود دارد که بنا بر اعتقاد باستان شناسان، نخستین بنای گنبد دار ایرانی است. دلیل نام گذاری این قلعه، انتساب آن به آناهیتا، ایزدبانوی آب‌هاست، برخی نیز عقیده دارند دست نایافتنی بودن و صعب العبور بودن قلعه، دلیلی بر نامگذاری این قلعه به قلعه دختر بوده است. مصالحی که قلعه دختر فیروزآباد از آن ساخته شده سنگ‌های درشت رودخانه‌ای است. سنگ‌های نمای این قلعه تراشیده شده‌اند ولی سنگ‌هایی که در داخل بنا از آن‌ها استفاده شده سنگ‌های رودخانه‌ای درشت تشکیل شده است. اگرچه بخش بزرگی از دیواره‌های بلند قلعه دختر ریخته اما هنوز عظمت و بزرگی بنا پس از گذشت سالیان خیره کننده است. سه صخره کوهستانی از سه طرف شمال، غرب و جنوب این قلعه وجود دارد که برای تامین امنیت بیشتر، بالای هر کدام برجی دیده‌بانی ساخته شده بود. تکنیک استفاده از سکنج برای قراردادن سقفی مدور بر سازه‌ای چهارگوش اولین بار در این بنا مورد استفاده قرار گرفته است. کاخ یک ایوان بزرگ با تاقی ضربی و دو ایوان کوچکتردارد و متاسفانه گنبد این کاخ اکنون فرو ریخته و اثری از آن مشاهده نمی‌شود.
