درست در کنار تهران، شاید با یکی دو ساعت رانندگی یا با تورهای یک روزه، می‌توان به منطقه‌ای بکر و طبیعی رسید و لَختی در آن به آرامش دست پیدا کرد. پس منصفانه نیست اگر طبیعتِ بکر و وحشی را دور از دسترس مردم پایتخت بدانیم. دشت هویج لواسان، نامی است که وقتی اولین بار می‌شنویم شاید به گوشمان تازه و عجیب بیاید؛ نامی که علت آن ظاهراً اختصاص این دشت به کاشت هویج در زمان‌های پیشین بوده است. البته که امروز اثری از «هویج» در این دشت به چشم نمی‌خورَد؛ اما تا دلتان بخواهد کاشتنی‌ها و زیبایی‌های طبیعیِ دیگر دارد. دشت هویج در زمستان تماشایی‌تر از هر وقت دیگری است؛ زیرا در آن ابرهایی پایین‌آمده می‌بینیم که در رؤیاهای کودکی‌مان بر آن‌ها سوار می‌شدیم و در آسمان‌ها سیر می‌کردیم. برای رسیدن به این دشت پهناور و زیبا دو راه پیش پایمان وجود دارد: نخستین راه، جاده‌ی لشکرک است که حدود پنج کیلومتر طول دارد و با گذر از لواسان و روستای افجه به این دشت پهناور می‌رسد و دیگری، جاده‌ای است که از سمت شمال شرقی ما را به این منطقه رهنمون می‌کند. روستای افجه در نزدیکی دشت هویج واقع است و به همین سبب، به این منطقه‌ی خرم و سرسبز، «دشت هویج افجه» نیز گفته می‌شود. سرسبزی و کشت‌وکار به آب فراوان نیاز دارد و دشت هویج و اطراف آن که سالانه پذیرای خیل عظیم مسافران طبیعت‌دوست است، جز سرسبزی و خرمی، از این جهت نیز غنای فراوان دارد. آب‌های جاری و آبشارهای چندین متریِ زیبا و خوش‌صدا (به‌خصوص در فصول پربارش) و افراهای فراوانِ روئیده در کنارشان، از دیدنی‌ترین جاذبه‌های این دشت زیبا و سرسبزند. طبیعت سرسبز و زیبای این منطقه البته که برای بازدید از آن انگیزه‌ای کافی و فراتر از کافی به‌وجود می‌آورَد؛ اما دشت هویج لواسان و اطراف آن برای علاقمندان به بناهای تاریخی هم شگفتی‌های فراوان دارد. شاهانِ ایران به خوش‌آب‌وهواییِ این منطقه اِشراف داشته‌اند و در آن کاخ‌های زیبا و متعدد بنا کرده‌اند. در کل، اگر به طبیعت‌گردی علاقه دارید می‌توانید از تورهای ایران‌گردیِ علاءالدین تراول نیز بازدید کنید و در سفرهایی خوش، همراه ما باشید.
