غار دربند مهدیشهر یکی از بزرگترین غارهای آهکی ایران محسوب می‌شود که در گذشته محل زندگی انسان‌ها بوده است. این غار در فاصله دو کیلومتری مهدیشهر و بیست کیلومتری شمال سمنان و در قسمت میانی رشته کوه‌های البرز واقع شده است. غار دربند مربوط به دوران سوم زمین‌شناسی و از جنس سنگ‌های رسوبی است. به دلیل وجود مقدار زیادی آهک و املاح، ستونهای استالاگمیت به وفور در آن مشاهده می‌شود. اولین کاوش‌ها در این غار توسط افراد محلی انجام شده و اطلاعات دقیقی از جزییات آن در دسترس نیست اما بعدها گروه‌های ورزشی مختلف و کوهنوردان به بررسی و اکتشاف غار پرداختند و آقای محمود دانشور در سال 1327 توانست به انتهای غار دسترسی پیدا کند. بعدها و در سال 1335 گروهی دیگر از بازدیدکنندگان به طور تصادفی مقداری زیورآلات و اشیای تاریخی در این غار پیدا کردند. پس از آن غار دربند مورد توجه همگان قرار گرفت و گروه‌های مختلف برای کشف آثار قدیمی راهی این غار شدند. ورودی غار 75/2 متر عرض و 35/1 متر ارتفاع دارد. در قسمت ورودی غار تونلی به طول 24 متر و عرض 3 متر مشاهده می‌شود. در کنار دهانه آثاری از سنگچین مشاهده می‌شود که احتمالا نشان‌دهنده این است که انسان‌ها برای پناه گرفتن آن‌ها را ایجاد کرده اند. پس از آن به سالن اصلی می‌رسیم. سالن اصلی تقریبا بیضی شکل است و حدود 91 متر طول، 36 متر عرض و در برخی نقاط 20 متر ارتفاع دارد. این غار یکی از زیباترین نمونه‌های غار در ایران است. در این غار سحرآمیز می‌توانید زیباترین نمونه‌های ستونهای استالاگمیت و حوضچه‌های کوچک آب را مشاهده کنید. تخته سنگ‌های بزرگ که در غار پراکنده شده‌اند نشان از وقوع زمین‌لرزه‌های شدید در گذشته‌های دور دارد. اگر در فصول گرم سال به این مکان سفر کنید از هوای بسیار خنک داخل غار می‌توانید لذت ببرید. به طور میانگین هوای غار 10درجه خنک تر از هوای بیرون است. در غار کهن دربند می‌توانید آثاری از سکونت انسان در دوره های مختلف تاریخی را مشاهده کنید و غرق در شگفتی شوید.
