شاید شما هم در پکیج‌های مختلف تورهای طبیعت گردی، چشمتان به قسمت سختی سفر خورده باشد. درباره سختی سفر طبیعت گردی چه می‌دانید؟ از سیستم‌های استاندارد سختی سفر چه چیزهایی شنیده‌اید؟ استانداردهای جهانی برای طبیعت گردان و بسیاری از رشته‌های ورزشی، درجه سختی یا Degree of difficulty تعریف کرده‌اند تا افراد بر اساس توانایی‌های جسمی خود، فعالیت‌هایشان را پی بگیرند. درجه سختی نه تنها در طبیعت گردی بلکه در رشته‌های ورزشی بولدرینگ، ژیمیناستیک ریتمیک، غواصی و غیره نیز به کار می‌رود. اما آنچه بیشتر در گردشگری به کار می‌رود، همان رفتینگ، درجه سختی طبیعت گردی و درجه سختی صعود است. در این مقاله همره علاءالدین تراول باشید تا درجات مختلف سختی سفرهای طبیعت گردی را بشناسید.
در تور طبیعت گردی، 5 نوع درجه سختی متفاوت داریم، سبک، متوسط، سخت، سنگین و فوق سنگین! از جمله عواملی که در تعیین درجه سختی سفر های طبیعت گردی به آن توجه می‌شود می‌توان به محل اقامت، میزان مسافت طی شده، شرایط آب و هوایی، ارتفاع و میزان شیب مسیر اشاره کرد.
درجه سختی سبک:
سفرهای با درجه بندی سبک، سفرهایی هستند که فعالیت جسمانی و حرکات ورزشی بسیار کمی در دل خود دارند که از جمله این سفرها می‌توان به مسیرهای پیاده روی کوتاه در مسیرهای هموار، دامنه‌ها و ارتفاعات اندک اشاره کرد.
درجه سختی متوسط:
برای آنکه همسفر تورهای طبیعت گردی با درجه سختی متوسط شوید باید آمادگی جسمانی خوبی داشته باشید. کوهپیمایان و راهپیمایان می‌‌توانند به راحتی در برنامه‌های سفر این چنینی شرکت کنند. پیاده‌روی در این سفرها حدودا دو تا چهار ساعت درروز است و مسیرها نیز در این درجه سختی، کم فراز و نشیب به شمار می‌آیند. علاوه بر این‌ها اگر می‌خواهید همراه سفرهایی با درجه سختی کم باشید باید آماده اقامت در چادر و کمپ و استفاده از توالت صحرایی باشید.
درجه سختی سخت:
اگر آمادگی جسمانی بالایی دارید، می‌توانید در سفرهایی با درجه سختی سخت همراه باشید. تجربه‌کوه پیمایی در مسیرهای ناهموار و با مدت زمان طولانی (4 الی 7 ساعت در روز) از دیگر الزامات همسفر شدن با سفرهای با درجه سختی سخت به شمار می‌روید. بهتر است بدانید این سفرها غالبا در ار تفاعات بالا رخ می‌دهند، البته ارتفاعاتی تا حداکثر 4200 متر. در صورتی که مایل به انجام این سفرها هستید باید بتوانیدر در کمپ ارتفاعات اقامت کنید و بتوانید از توالت صحرایی استفاده کنید.
درجه سختی سنگین:
تنها در صورتی می‌توانید در سفرهای طبیعت گردی با درجه سنگین شرکت کنید که قبلا در برنامه‌های سفر با درجه سختی سخت شرکت کرده باشید و خود را برای یک کوهنوردی سنگین و صعود چه از نظر روحی و چه از نظر جسمی آماده کرده باشید. اگر به اندازه کافی تجربه و سابقه کوه پیمایی و کوهنوردی در ارتفاعات داشته باشید می‌توانید در این برنامه‌ها که اغلب در ارتفاعات بالای 4200 متر برگزار می‌شوند، باید بیش از 8 ساعت در روز کوهپیمایی کنید. شرایط آب و هوایی در سفرهایی با درجه سختی سنگین ممکن است متغیر و ناپایدار باشد. از جمله شرایط حضور در سفرهای طبیعت گردی با درجه سختی سنگین می‌توان به به آمادگی جسمانی بالا، توان استفاده از توالت صحرایی و تجربه اقامت در کمپ اشاره کرد. تایید سرپرست برنامه برای حضور شرکت کنندگان الزامی است.
درجه سختی فوق سنگین:
اگر در گذشته در سفرهایی با درجه سختی سنگین شرکت کرده‌اید و آماده شرایط سنگین صعود از نظر جسمی و روحی هستید، می‌توانید به سفرهایی با این درجه سختی (سنگین) بروید، همچنین باید آمادگی جسمانی بالایی نیز داشته باشید و تجربه و سابقه قبلیتان را سرپرست برنامه به تائید برساند. این سفرها معمولا در ارتفاعات بالای 5200 متر، مسافت‌های طولانی (8 تا 12 ساعت کوهپیمایی و راه پیمایی در روز)، در آب و هوایی ناپایدار و متغیر و مسیرهایی ناهموار و سنگلاخ برگزار می‌شود. برای همسفر شدن با این تورها و سفر ها باید تجهیزات کوهنوردی را به طور کامل بشناسید و همراه داشته باشید، بتوانید در ارتفاعات بالا از چادر و کمپ و همچنین توالت صحرایی استفاده کنید. در زمستان‌های ایران اغلب ارتفاعات بالای 3500 متر شرایط سفر درجه سختی سنگین را دارند. از جمله برنامه‌های مشهور برای تعریف این درجه سختی در سطح جهان می‌توان به صعودهای هیمالیا اشاره کرد.
علاءالدین تراول متنوعترین تور طبیعت گردی را برای دوست‌داران طبیعت در نظر گرفته است که می‌توانید آن‌ها را درصفحه مربوطه مشاهده کنید.
در مقالات بعدی در خصوص درجه سختی در تورهای رفتینگ و درجه سختی صعود خواهیم نوشت، همراه ما باشید.
