کوه نوردی و فتح قله، علاوه بر آمادگی جسمانی، نیاز به عشق و آمادگی روانی زیادی دارد، به خصوص زمانی که صحبت از بلند ترین قله جهان یعنی قله اورست در میان باشد. عاشقان کوه نوردی همیشه و در همه جای جهان رویای صعود به اورست را در ذهن خود پرورش میدهند. آرزوی قدم نهادن بر قدمگاه هیلاری، کوه نوردی که در سال 1953 به عنوان اولین نفر قدم بر این قله نهاد، برای بسیاری از کوه نوردان دست یافتنی نیست. طولانی بودن مسیر، کمبود فشار هوا، نا امیدیهای میانه راه، بهمن و سایر سختیها، صعود به این قله را بسیار ارزشمند میکند.
قله اورست کجاست؟
قله اورست با ارتفاع 8848 متر بلندترین قله جهان در رشته کوههای هیمالیا قرار گرفته است. از هیمالیا به عنوان بام جهان و اورست به عنوان تاج هیمالیا یاد میشود و چالش برانگیزترین نقطه جهان برای کوه نوردان است. اورست در شرق کشور نپال و در مرز نپال و تبت در کشور چین کنونی واقع شده است و این دو کشور را از یکدیگر جدا میکند.
بهترین زمان زمان صعود به کوه اورست
ایده آل ترین پنجره آب و هوایی یا دوره زمانی کوتاه که صعود به قله را در کم خطر ترین حالت ممکن قرار میدهد، پنجره بهاری و پنجره پاییزی است. معمولا کوه نوردان بهار و پاییز و ماههای میو اکتبر را مناسب ترین ماه برای صعود و بازدید از از این کوه شگفت انگیز میدانند. در این ماهها آب و هوا خشک، گرم و آرام است و امکان وزش بادهای شدید کمتر است. با این حال قطعا کوه نوردان قبل از صعود به طور دقیق شرایط آب و هوایی پیش رو را مورد بررسی قرار میدهند.
مدت زمان صعود به قله اورست
صعود به اورست نیاز به آمادگی جسمی و روحی زیادی دارد. کوه نوردان با تجربه نیز میدانند که صعود به اورست تجربههای تازه ای برای آنها به همراه دارد. این صعود تقریبا بین 40 تا 60 روز زمان نیاز دارد. علاوه بر مدت زمان سپری کردن مسیر قله، کوه نوردان زمانی را جهت آماده شدن و هم هوایی در ابتدای سفر سپری میکنند و تا آماده شدن کامل بدن خود باید برای صعود صبر کنند.
مسیر تا بیس کمپ اورست
شروع سفر شما برای صعود اورست، با تهیه بلیط هواپیما و پرواز به شهر کاتماندو، پایتخت نپال آغاز میشود. پس از رسیدن به پایتخت نپال، طی یک سفر هوایی 45 دقیقه ای به لوکلا در دامنه اورست میرسید. فرودگاه لوکلا یک فرودگاه کوچک است که پروازهای آن بستگی به شرایط جوی منطقه دارند و احتمال لغو شدن آنها زیاد است به همین دلیل در برنامه ریزی زمانی، حتما باید زمان احتمالی برای لغو این پرواز را در نظر گرفت.
پس از رسیدن به لوکلا که در ارتفاع 2600 متری قرار دارد، زمانی را میتوان به گشت و گذار در منطقه سپری کرد و سپس برای ادامه مسیر به سمت کمپ اصلی آماده شد. این مسیر تقریبا 10 روز طول میکشد و زمان بسیار مهمی برای هم هوایی است. اگر هم هوایی را به درستی انجام ندهید، کل سفر شما را با مشکل رو به رو خواهد کرد. زمان هم هوایی برای همه کوه نوردان یکسان نیست و سازگاری بدن با هوای رقیق تر کوهستان متفاوت است. با توجه به ساعت رسیدن به لوکلا، شب اول را در یکی از روستاهای پادکینگ در فاصله 3 ساعته از لوکلا یا مونجو در فاصله 2 ساعته پس از پادکینگ اقامت خواهید داشت. در روز دوم سفر به سمت نامچه بازار که بزرگترین روستای منطقه به شکل نعل اسب است، حرکت خواهید کرد. پس از گذر از ورودی پارک ملی ساگامارتا(اورست) و یک صعود تقریبا 2 ساعته، اولین مسیر صعودی خود را سپری میکنید و در صورت صاف بودن هوا اولین دید کلی به مسیر اورست را خواهید داشت. در نهایت در یک چایخانه اقامت خواهید داشت. چایخانهها سالن غذاخوری، توالت عمومی و تعداد زیادی اتاق خواب دارند. روز سوم و چهارم سفر خود را در نامچه بازار خواهید گذراند. این منطقه دارای تعداد زیادی مغازه و کافه کوچک است و این آخرین فرصت برای تهیه تجهیزات صعود شماست. روز پنجم سفر خود را با گذر از یک مسیر سرازیری به سمت رودخانه و سپس یک مسیر دو ساعته سربالایی تا رسیدن به تنگبوچه ادامه خواهید داد. اینجا آخرین زمانی است که میتوانید نمای کلی از اورست را داشته باشید. روز پنجم را میتوانید در تنگبوچه اقامت کنید یا با یک صعود نرم تا پانگبوچه ادامه دهید. در روز ششم سفر خود با یک صعود کوتاه به یک فلات باز میرسید که تصویر زیبایی از اورست و قلههای مرتفع و آسمان را مشاهده خواهید کرد و هیچ درختی نخواهید دید. پس از یک مسیر یک ساعته به دینگ بوچه خواهید رسید. در فاصله 45 دقیقه ای از دینگ بوچه در روستای پریچه یک ایستگاه پزشکی با پزشکان حرفه ای و یک پد هلیکوپتر قرار دارد. روز هفتم سفر هم آخرین مرحله از هم هوایی را خواهید گذراند. در روز هشتم با یک صعود طولانی و افزایش تدریجی ارتفاع به دهکده دوقلا در زیر یخچال خمبو خواهید رسید. پس از طی کردن این دهکده و یک مسیر یک ساعته، به انتهای یخچال طبیعی و یادبود کوهنوردان اورست خواهید رسید و سپس مسیر خود را به سمت لوبوچه ادامه خواهید داد. روز نهم به سوی گوراک شپ و سپس به سمت کمپ اصلی روانه خواهید شد. در گوراک شپ قبل از رسیدن به بیس کمپ یک استراحت خوب میتوانید داشته باشید. بیس کمپ در یخچال خمبو است. یک منطقه دیدنی از چادرهای رنگی کوهنوردان و تیمهای اعزامی است که در فصل بهار در شلوغ ترین حالت خود است. در بیس کمپ منظره تماشایی و با شکوه از یخچال خمبو و سقوط برجهای یخی را خواهید دید.
مسیر صعود به اورست
به طور کلی تا کنون هفده مسیر به قله اورست راه گشایی شده است، اما کوهنوردان دو مسیر جنوب شرقی از نپال و شمالی از تبت را ترجیح میدهند. مسیر جنوب شرقی مسیری است که از طریق آن ادموند هیلاری به همراه تنزینگ نورگای در سال 1953 موفق به صعود شد. در مسیر شمالی مالوری در سال 1924 مفقود شد و سپس در سال 1960 چینیها موفق به صعود از مسیر شمالی شدند.
پس از زمان تقریبا 2 هفته ای برای هم هوایی و گذراندن اوقات در کوه پیمایی مسیر بیس کمپ و اقامت در بیس کمپ، زمان صعود به قله فرا میرسد.
مسیر جنوب شرقی صعود به قله اورست
مسیر جنوب شرقی صعود به کوه اورست از کمپ اصلی و گذر از یخشار خمبو آغاز میشود. یخشار خمبو و برجها و شکافها و منارههای یخی آن یکی از خطرناک ترین قسمتهای مسیر است. گذر از این مسیر تا کمپ یک در ارتفاع 6065 متری ادامه پیدا میکند. کمپ یک را به سمت کم غربی و لوتسه فیس حرکت میکنید تا به کمپ دو یا بیس کمپ پیشرفته میرسید. در اینجا ارتفاع 6500 متر است و به دلیل قرار نگرفتن در مسیر باد میتواند بسیار گرم باشد. کمپ بعدی یا کمپ سه در ارتفاع 7470 متری قرار دارد و در طناب ثابت به سمت آن حرکت میکنید. کمپ چهار تنها به فاصله 500 متری از کمپ سه در گردنه جنوبی و در ارتفاع 7920 متر قرار دارد. یکی از چالش برانگیزترین قسمتهای مسیر گذر از کمپ سه به چهار و تیغه ژنو و نوار زرد است. این مسیر کوتاه ولی سخت میتواند شما را از ادامه مسیر نا امید کند. وقتی به کمپ چهار میرسید میدانید که در صورت موفق شدن میتوانید در 10 یا 12 ساعت آینده نوک قله باشید. مسیر خود را پیش میگیرید و وارد منطقه مرگ میشوید. در این منطقه بدن هر انسانی معمولا فقط حداکثر 2 تا 3 روز این ارتفاع را تاب میآورد. در ارتفاع 8400 متری به جایی برای استراحت میرسید و سپس به قله جنوبی در ارتفاع 8750 متری میرسید. بعد از قله جنوبی به لبه چاقویی به نام تراورس کورنس میرسید. کوچک ترین اشتباهی به چپ یا راست مرتفع ترین سقوطها را در پی دارد. در نهایت به قدمگاه هیلاری به ارتفاع 12 متر میرسید که پس از آن مسیر به نسبت راحتی تا نوک قله را در پیش دارید.
مسیر شمالی صعود به قله اورست
معمولا برای صعود از طریق مسیر شمالی کوه نوردان بیس کمپ را به سمت رودخانه رانگبوک برپا میکنند. در این مسیر با عبور از مورنهای یخچالی و 6 کمپ مختلف و گذر از گردنه شمالی به صعود نزدیک میشوید. در مسیر کمپ آخر چند کراکس قرار دارد. پله اول در ارتفاع 8500 متری و پله دوم در ارتفاع 8677 متری که نردبان چینیها برای صعود در پله دوم قرار دارد.
*یکی از جالب ترین و غم انگیز ترین علامتهای مسیر شمالی کفش سبزه است! این نام یک جسد ناشناخته است و با پوتینهای سبز رنگش به عنوان یک علامت برای ادامه مسیر شناخته میشود.
*دره رنگین کمان نیز یک منطقه غم انگیز دیگر در زیر قله است. این دره آرامگاه اجساد کوهنوردانی است که با لباسهای رنگین خود، دره را مشابه رنگین کمان کرده اند.
هزینه صعود به قله اورست
شرکتهای نپالی مختلفی برای همراهی کوهنوردان وجود دارند که با توجه به خدمات و امکاناتی که ارائه میدهند، هزینههای مختلفی دارند. این هزینهها با توجه به تغذیه، اقامت، اینترنت، باربر، راهنما، مجوز صعود، دادن گواهینامه و ... متفاوت هستند و حداقل 40مبلغ هزار دلار دریافت میکنند. به این هزینهها، هزینه تجهیزات کوه نوردی، بلیط رفت و برگشت نپال و سایر هزینههای جانبی نیز باید اضافه کرد. به طور کلی صعود به اورست یک تجربه چالش برانگیز و پر هزینه است. بسیاری برای عشق به کوه نوردی و دنبال کردن رویای صعود به مرتفع ترین قله جهان و برخی برای صرفا یک تجربه لوکس، پا به این سفر چالش برانگیز میگذارند.
روز جهانی اورست
پس از تلاش های مستمر و نا فرجام کوهنوردان مختلف از سرتاسر دنیا برای فتح بلندترین قله دنیا، در سال 1953 گروهی از کوه نوردان بریتانیا عازم این کوه رویایی شدند. اعضای این تیم با 14 کوهنورد و 350 باربر و بهترین امکانات و تجهیزات راهی شدند. در نهایت در ساعت 11:30 به وقت محلی در روز 29 می 1953 تنزینگ نورگی اهل نپال و ادموند هیلاری اهل نیوزلند از مسیر گردنه جنوبی موفق به فتح قله شدند که این موفقیت را به کل تیم نسبت دادند. سال ها بعد نورگی، ادموند هیلاری را به عنوان اولین نفر فاتح اورست معرفی کرد.
از آن پس به بزرگداشت این این فتح به یاد ماندنی و تاریخی، روز 29 می یا 8 خرداد به عنوان روز اورست در سرتاسر جهان نام گذاری شد.