در گذشته ایران زمین، هریک از روزهای سال نماد خاصی داشتند و به نام های مختلفی هم نامگذاری می‌شدند. به دنباله این قوانین باستانی، شروع زمستان و ماه دی برای ایرانیان از اهمیت بالایی برخوردار بوده که در این روزهای مختلفی را با توجه به آیین زرتشتی و صفات اهورامزدا، خدای یگانه اختصاص دادند. در تقویم زرتشتی روزهای نهم، دهم و هفدهم دی مناسبت‌هایی است که به مناسبت جشن دیگان، که همنام شدن روز و ماه است برگزار میشود. شاید برای شما هم این سوال پیش بیاید که با خود بپرسید جشن دیگان چه روزی است و علت نام گذاری آن چه چیزی می‌تواند باشد؟ جشن دیگان از جمله جشن‌هایی است که متناسب با همنام شدن آن با ماه دی، در روزهای مربوطه بین مردمان ایران باستان دورهمی‌های بسیار بزرگی گرفته می‌شد و با هم به برپایی جشن و پایکوبی می‌پرداختند. در حال حاضر در 15 دی ماه هر سال متناسب با تقویم رسمی کشور برابر سومین جشن دیگان است، چرا که جشن دیگان در روزهای اول، هشتم و پانزدهم ماه دی از جمله جشن‌هایی است كه به مناسبت همنام شدن روز و ماه در تقویم ایرانیان برگزار میشود. جالب است بدانید که ماه دی یکی از صفات برجسته خداوند در آیین زرتشتیان بوده و از اولین روزی که وارد ماه دی می‌شدند جشنی به این مناسبت می‌گرفتند، از آنجایی که ایرانیان باستان همیشه ترسی از شب، ترس از ظلمت و همچنین ترس از بلندترین شب سال داشتند و اینکه شاید هیچگاه طلوع خورشید را نبینند، در شبانگاه شب را به اسم شب یلدا در کنار بزرگان جشن می‌گرفتند و در صبحگاه نیز روز یکم دی ماه را روز خور با دیگان می‌نامیدند و آن روز را نیز تعطیل می‌کردند. اگر بخواهیم نام دی را تفسیر کنیم به اینگونه است که دی از مصدر دا به معنای آفریدن، ساختن و همچنین بخشیدن گرفته شده که در اوستا و پارسی باستانی دی یعنی خالق و آفریننده معنی می‌شد که منظور از آن همان اهورامزدا، خدای بزرگ در ادیان زرتشتی بود. شاید به همین دلیل است که دی ماه برای زرتشتیان باستان از اهمیت بسیاری برخوردار بوده است و در گذشته کنار هم جمع می‌شدند و اهورامزدا را به شکرانه این ماه و بزرگی و یگانگی‌اش می‌ستایند تا خداوند، اهالی ایران زمین را در این ماه سرد یاری و حفاظت کند. جالب است بدانید که مردم ایران باستان در روز جشن دیگان سیر می‌خورند و آب انگور می‌نوشند و سبزیجات را با گوشت می‌پختند و با این کار، خود را از شیطان حفظ می‌کردند و یکی از دلایل برگزاری این جشن این بود که مردم می‌خواستند که از اندوهی که پس از کشته شدن جمشید بر آنان رسیده بود و سوگند خورده بودند که به هیچ چربی دست نزنند، خویش را برهانند و این رسم در میان آنان برجای ماند و با آن غذا، از بیماری‌هایی که از ارواح بد ناشی میشود، خود را شفا بخشند. حال اگر دوست دارید در رابطه با جشن باستانی دیگان بیشتر بدانید پیشنهاد می‌کنیم با تور جشن دیگان علاءالدین تراول همراه شوید تا خاطرات به یادماندنی را در گنجینه خاطراتتان برای خود ثبت نمایید.
