امامزاده داوود یکی از بقاع متبرکه در ایران است که نامش را تقریبا همه ما شنیدهایم. امامزاده داوود با یازده پشت به امام حسن (ع) فرزند امام علی (ع) (امام شیعیان) میرسد. دوران صفویه این بقعه متبرکه ساخته شد و بعدها در دوره فتحعلیشاه امامزاده گسترش پیدا کرد. در زمان ناصرالدین شاه رفتن به امامزاده داوود و نذر کردن برای آن حضرت بیش از گذشته رایج شد. هنوز سالیانه زائران زیادی به این محل مراجعه میکنند تا نذور خود را اهدا کنند یا در مکانی معنوی به راز و نیاز با خدای خود بپردازند. البته که رفتن به امامزاده داوود تنها فعالیتی نیست که زائران انجام میدهند. از آنجا که بقعه متبرک امامزاده داوود در میان درهای سرسبز میان کوهستانهای نزدیک تهران قرار گرفته است و زائران از آب و هوای خوب و چشماندازهای زیبای منطقه نیز دیدار میکنند.اطراف رودخانه سولقان پر است از رستوران های رنگارنگ و محل پیک نیک. چندین آبشار زیبا در آن منطقه وجود دارد که فرح بخش لحظات زائرین خواهد بود. چشمههایی که در بهار از زمین میجوشد و گلهایی که در این فصل از زمین سر برمیآورند مناظری زیبا میآفرینند.
برای رسیدن به امام زاده داوود میتوان از جاده کن – سولقون که از کنار رودخانه کن میگذرد استفاده کنید. از رودخانه فرحزاد نیز میتوان برای رسیدن به بقعه امامزاده داوود استفاده کرد، در این صورت 4 ساعت پیادهروی با شیب ملایم و 2 ساعت کوهنوردی پیش رو خواهید داشت. اگر کوهنورد باشید و از ایستگاه هفت توچال نیز حرکت کنید و از قله شاه نشین به امامزاده داوود بیایید. اگر از مسیر قله توچال به امامزاده داوود بروید (که البته فقط مناسب کوهنوردان با تجهیزات حرفهای است) شهرستانک بر سر راه شما خواهد بود. میتوانید از بقایای کاخ ناصرالدین شاه در شهرستانک نیز دیدن کنید که البته از شکوه قاجاریش اکنون جز ویرانهای برجای نمانده است.