ابوموسی

جزیره ابوموسی یکی از جزایر ایرانی خلیج فارس و البته یکی از جزایر دیدنی خلیج فارس است که در جنوب خلیج فارس قرارگرفته و بخشی از استان ‏هرمزگان محسوب می‌شود. استان هرمزگان چهارده جزیره دارد که ابوموسی یکی از آن‌ها محسوب می‌شود. این ‏جزیره زیبا که 12 کیلومتر مربع مساحت دارد، در دوره امپراتوری های بزرگ ایرانی یعنی امپراتوری عیلامی، ‏امپراتوری ماد، امپراتوری هخامنشی، امپراتوری اشکانی و امپراتوری ساسانی تحت حاکمیت ایران بوده‌اند. ‏اگرچه این جزیره مدتی در اشغال انگلیس بود اما به ایران بازگشت. فاصله ابوموسی تا بندرعباس 22 کیلومتر ‏است و 75 کیلومتر نیز با بندرلنگه فاصله دارد. در تقسیمات کشوری، شهرستان ابوموسی شامل شهر ابوموسی ‏‏(مرکز شهرستان با 12 کیلومتر مربع)، جزیره تنب بزرگ (10.3 کیلومتر)، جزیره تنب کوچک (1.5 کیلومتر ‏مربع)، جزیره سیری (17.3 کیلومتر مربع)، جزیره فرور بزرگ (26.2 کیلومتر مربع) و جزیره فرورکوچک (1.5 ‏کیلومترمربع) است. دلیل اهمیت این جزیره و جزایر تنب بزرگ و تنب کوچک برای ایران، موقعیت استراتژیک ‏آن‌هاست، موقعیتی که مالکیت بخش بزرگی از جنوب خلیج فارس را به ایران می‌دهد و سبب می‌شود ایران ‏تسلط کافی بر تنگه هرمز داشته باشد، تنگه‌ای که به دلیل داشتن عمق زیاد، تنها جایی است که نفتکش‌ها و ‏کشتی‌های بزرگ جنگی می‌توانند از آن عبور کنند. البته که این جزیره محل صدور نفت، طلای سیاه نیز ‏هست، چرا که نفتکش‌ها از آن عبور می‌کنند.‏
آب و هوای ابوموسی
آب و هوای ابوموسی، گرم و مرطوب است، این مسئله سبب شده تا پوشش گیاهی و جانوری این جزیره خاص و ‏بی‌نظیر باشد. اگر دوست دارید از زلال بودن آب‌های خلیج فارس در کنار سواحل ابوموسی لذت ببرید، فاصله ‏زمانی اواخر پاییز تا اواسط بهار را انتخاب کنید. ‏
دلیل نامگذاری ابوموسی
شاید برایتان جالب باشد که بدانید ابوموسی نامی است که تنها صدسال قدمت دارد!!! در تمامی نقشه‌های ‏قدیمی و اسناد مهم جغرافیایی قدیم، این جزیره با نام بوموو ثبت شده است. از آنجایی که بوم به معنای جا و ‏مکان است و اوو به معنی آب، پس معنای بوموو (‏BoumOuw‏) یعنی جای آب. در بسیاری جاها نام این محل به ‏اسم گپ سبزو ثبت شده که به معنی جای سبز است و بعضی جاها نیز آن را بوم سوز یا بوموسو ثبت کرده‌اند و ‏از آنجایی که سو (مخفف سوز) نام یک گیاه سبز است، پس بوم سوز یا بوموسو نیز به معنای مکان سبز است. ‏حدود صد سال پیش یکی از اهالی این جزیره که نامش ابوموسی بود و از سرداران کریم خان به شمار می‌رفت، ‏نام خود را به جای بوموسو که تا آن زمان بر آن جزیره بود جا انداخت. نام بوموسی در نقشه‌های سال 1967 ‏شوروی نیز وجود دارد با این حال انگلیسی‌ها از عنوان جدید و جعلی ابوموسی استفاده کردند تا عناصر ایرانی ‏جزیره پس بزنند. ‏
هتل های ابوموسی
نخستین هتل سه ستاره جزیره ابوموسی هنوز به بهره‌برداری نرسیده است. اقامتگاه‌های بومگردی  ‏کمپینگ‌های اقامتی نیز در حال توسعه در این جزیره هستند.  ‏
امکانات گردشگری ابوموسی
جزیره بوموسی یک باند فرودگاه و هلی کوپتر دارد. علاوه بر آن برای پهلوگیری کشتی‌های ماهیگیری و نظامی، ‏اسکله‌ای وجود دارد. هاورکرافت‌ها (هواناوها) نیز اسکله مخصوص به خود را در بوموسی دارد. از دیگر امکانات ‏گردشگری ابوموسی می‌توان به پلاژ ساحلی، استخر سرپوشیده و سالن ورزشی مجهز اشاره کرد. ‏
دیدنی های ابوموسی
از آنجا که هنوز گردشگری در جزیره ابوموسی رونق زیادی ندارد، می‌توان دیدنی های ابوموسی را کاملا بکر و ‏ناب توصیف کرد. سواحل ابوموسی یکی از بی‌نظیرترین و بهترین سواحل ایران محسوب می‌شود. زلال آب‌های ‏این سواحل، سبب شده تا به راحتی بتوانید ماهی‌های آکواریومی و مرجان‌های دریایی را ببینید. جلبک های ‏دریایی نیز در سواحل ابوموسی جذابیت‌های خاص خود را دارد. اگر به حیات وحش علاقه دارید، شاید بازدید از ‏منطقه حفاظت شده شیتور یا شیدور نیز برایتان جذاب باشد. پرستوها، چکاوک‌ها، عقاب‌ها و لاک پشت‌ها در ‏کنار تپه‌های شنی و گیاهان شورپسند منطقه، مناظری چشم‌نواز پدید آورده‌اند. مسجدی با معماری بی‌نظیر و ‏مدرن در شهرک صیادان و بازارچه محلی جزیره از دیگر جاهای دیدنی جزیره ابوموسی محسوب می‌شوند. ‏
مردم ابوموسی
جمعیت این جزیره در سال 1395، 4213 نفر و در سال 1385، 105 نفر بوده و تعدادی از ساکنان شهر، ‏شهروند امارات محسوب می‌شوند. مردم بومی جزیره ابوموسی اغلب، به ماهیگیری و یا صید مروارید اشتغال ‏دارند. از آنجایی که آب و زمین مناسب کشاورزی در این جزیره اندک است، کشاورزی در آن رونق چندانی ‏ندارد. اغلب مردم بوموسی آریایی و ایرانی الاصل هستند و خانوارهای ایرانی عرب زبان نیز در آن سکونت ‏می‌کنند. سخت کوشی و مهمان‌نوازی از ویژگی‌های این مردم است.  ‏