کویر مصر خور و بیابانک

خود پهنۀ بی‌انتهای کویر و تصویرِ سرخ‌گون تپه‌های تمام‌نشدنیِ شنی، برای عدۀ زیادی از مردم، جاذبه‌ای فراموش‌نشدنی‌ست؛ اما تصور کنید که در میان چنین جذابیتی، ناگاه با روستایی با نخلستان‌هایی بزرگ روبه‌رو شوید که مشتاقانه گردشگران را به خود می‌خوانَد. این همان روستای مصرِ شهرستانِ خور و بیابانک است؛ روستایی که شاید صد سال هم از قدمت آن نگذرد ولی وجود چاه‌آبی بسیار عمیق، آن را سرپا و سرزنده نگاه داشته است و باعث رشد درختان تنومندی چون درختان گز شده است. در این روستای ساکت و کوچک و جمع‌وجور، خانه‌هایی سنتی و قدیمی نیز وجود دارد که برای اسکان گردشگران بازسازی شده‌اند و ساعاتی آسودن در این خانه‌های قدیمی، خود یکی از تفریحات جذاب این بخش از شهرستان خور و بیابانک است. گذشته از این، امکان شترسواری و موتورسواریِ کویری (با استفاده از موتورهای موسوم به تریل یا پرشی)، و نیز عکاسی بر پهنۀ بی‌مانندِ کویر، و همین‌طور وجود نیزاری بسیار جذاب در پنج کیلومتریِ روستا که می‌توان پیاده تا آنجا رفت و از عجایبِ کویر متحیر شد، از جذابیت‌هایی است که برای سفر به این روستای کویری، تردیدی در دل مسافران باقی نمی‌گذارد. اما تمام این جذابیت‌ها در مقابل شبِ جادوییِ کویر رنگ می‌بازد. کمی از اذان مغرب گذشته، تازه جادوی کویر آغاز می‌شود و آسمان صاف، که شهری‌ها به سبب وجود نورهای فراوان مصنوعی از آن بی‌بهره‌اند، با درخششِ پُر از چشمکِ هزاران هزار ستارۀ ریز و درشت، ستاره‌هایی که تصویر میلیون‌ها سال پیشِ خود را از دل پهناور کهکشان‌ها به زمین ما می‌تابانند، سرتاپای مسافرانِ مشتاق را غرق تحیر می‌کند. کیست که به دیدن چنین مناظری علاقمند نباشد و در صورتِ یک بار تجربه کردنش، دلش هوسِ دیدنِ هزار بارۀ آن را نکند؟