قلعه سلاسل شوشتر

خوزستان، به حق در طول تاریخ یکی از آبادترین شهرها و مرکز بسیاری از تمدن‌های پیشرفته ایرانی بوده است. موقعیت استراتژیک، آب‌های جاری فراوان و آب و هوای مناسب همه چیز را برای ایجاد تمدنی قوی در آنجا مهیا می‌کرد. شوشتر در دوران هخامنشیان و قبل از آن شهری بزرگ و متمدن به شمار می‌آمد. قلعه سلاسل در شهر شوشتر مربوط به دوره هخامنشیان تا همین 50 سال پیش، دژی آباد و برقرار بوده است. این قلعه نه تنها نقش دفاعی برای این شهر داشته بلکه مرکز کنترل نهر داریون (کانال حفر شده توسط داریوش بزرگ) و محل استقرار حاکم وقت خوزستان نیز بوده و به همراه 15 اثر تاریخی دیگر با عنوان سازه‌های آبی شوشتر در سال 1388 در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت. گردشگران تور شوشتر که به بازدید از این سرزمین تاریخی می‌آیند، می‌توانند از قلعه سلاسل دیدن کنند. به هنگام بازدید از این قلعه، می‌توانید بنایی به جا مانده از روزگاران گذشته را به نظاره بنشینید که با گذشت سالیان سال از زمان ساختش، هنوز هم بقایایی از قلعه به چشم می‌خورد. دژ سلاسل قلعه‌ای عظیم و سترگ با حیاط‌های متعدد و چندین شبستان، برج، باغچه، حرم خانه، نقاره‌خانه، آشپزخانه، طویله، حمام، سربازخانه، حوض، حصار و خندق و دروازه بارها و بارها بازسازی شده و شکلی بیضوی دارد. با قدم زدن در میان این قلعه متوجه خواهید شد که این قلعه سه طبقه هم بالا‌تر بوده است و حاکم شهر در آن دوران اشراف به دروازه شهر، یکی بند میزان و دیگری پل بند شادروان داشته است. در کنار بازدید از این قلعه تاریخی، می‌توانید از سی سراه‌هایی که به زیر زمین قلعه ختم می‌شود، دیدن کنید. به این فضاهای دست کند شوادون می‌گویند که این سی سراها وظیفه نوردهی و تهویه هوا را دارند که با وجود پله راحت‌تر به آن رفت و آمد می‌کردند. خوب است بدانید نهری که در نزدیکی قلعه سلاسل قرار دارد به نهر داریون شهرت دارد و در زمان‌های گذشته از زیر این قلعه جاری بوده است. نهری که به وسیله پل بند شادروان آبگیری و بر زمین‌های دشت میان آب سرازیر می‌شد. با این راه حل زمین‌های حدود 40 کیلومتر خطی پایین‌تر کاملاً مورد آبگیری قرار می‌گرفت. در حال حاضر چون پل بند شادروان تخریب شده است و امکان آبگیری وجود ندارد، سازه‌های بتانی را ساخته‌اند و به وسیله آن‌ها آب را پمپاژ می‌کنند. نام قلعه سلاسل احتمالا برگرفته از ابی سلاسل در قرن چهارم هجری گرفته شده که به مرمت قلعه پرداخته بود. در سال‌های  1340 تا 1350 قلعه تا حد زیادی ویران شد و از مصالحش برای ساخت ادارات دارائی، غله، قند و شکر و دخانیات استفاده شد. با وجود تخریب‌های گسترده، عظمت و شکوه این بنای شگفت‌انگیز باستانی هنوز از خشت خشت آن نمایان است. اتاق‌های زیرزمینی، شوادان (سردابه‌های زیرزمینی با دیوارهای ضخیم) و تونل‌های داریون تنها بقایای این دژ مستحکم هستند. اگر قصد سفر به خوزستان را دارید می‌توانید تنها با چند کلیک ساده در بخش رزرواسیون آنلاین تور، همسفر تورهای حرفه‌ای علاءالدین تراول باشید.