هنر/صنعتِ هزار ساله‌ی سرامیک‌سازیِ یزد، کم‌وبیش در حال فراموش شدن است و علاءالدین تراول وظیفه‌ی خود می‌داند در حدِ توانش، با کمک شما هموطنان گرامی، جلوی این فراموشی را بگیرد، و انشاءالله خواهد گرفت. امر چای خوردن یا پذیرایی کردن در ظرف‌هایی با نقش‌های چندین صد ساله جذاب‌تر از این است که بتوان آن را به باد فراموشی سپرد؛ و بر ماست که نگذاریم چنین شود. تصورِ دم کردن چای در چنین ظروفی بی‌نهایت دلپذیر است: ناب‌ترین ظروف ساخته شده از مرغوب‌ترین نوعِ خاک میهنمان؛ منقش به طرح‌هایی که استادانِ کهنه‌کار، با رازهایی که هزار سال است سینه به سینه حفظ کرده‌اند بر آن‌ها نگاشته‌اند. و حالا این ظرف روبه‌روی ماست؛ در کارگاه‌های سرامیک‌سازی میبد؛ تا شاید چند ساعت یا چند روز بعد از آن، جرعه‌ای طلاییِ چای مرغوب شمالِ سرسبزِ کشورمان، داغ داغ و تازه‌ی تازه از مجرای آن در کمرِ باریکِ استکان‌های دست‌ساز خالی شود و با هر جرعه از آن و با عطری که در بینی‌مان می‌پیچد و طعمی که لبان و زبانمان را اندکی می‌سوزاند و گلویمان را داغ می‌کند، به هنرِ این بزرگان درود بفرستیم؛ به دستِ هنرمندِ استادانی که راز معجزه‌ی هنر را به میراث از پدران و پدربزرگانشان در سینه دارند، و مشتی خاک، خاکِ خشک و بی‌ارزش را به چنان نقش‌ونگارهایی می‌آراید که تاریخ هنر در مقابلش سر به سجده خم می‌کند. هنرمندان کارگاه‌های سرامیک سازی میبد، ظرف‌ها و کوزه‌ها و سایر ساخته‌هایشان را با بیش از ۷۰ نوع نقش‌ونگار طرح می‌زنند و در برابرِ هُرمِ سوزان آتش کوره‌ها می‌گذارند تا مثل آدمی که در زندگی بلاها دیده، آبدیده شود و به این راحتی نشود آن را شکست. و در کارگاه‌های سرامیک سازی میبد، می‌توانید این هنرِ فخرآور را از نزدیک ببینید؛ و این قصد علاءالدین تراول هم هست، که در تورهای یزد، برنامه‌ای نیز برای بازدید از آفرینشِ این میراثِ زیبا و حیرت‌انگیز جا داده است.
.jpg)
.jpg)
