استاد دکتر معین، اولین ایرانی‌ای بود که دکترای غیرپزشکی گرفت (در رشته‌ی ادبیات فارسی)؛ و خاطرات جالبی در این باب از او نقل می‌کنند. خدمات این مرد بزرگ بسیار فراتر از حد یک «دکتر» معمولی بود. از جمله این‌که ریاست مؤسسه‌ی لغتنامه‌ی دهخدا را بر عهده گرفت و وقتی کاستی‌های این لغتنامه را دریافت، خود دست‌به‌کار نوشتن شاهکارش شد: فرهنگ معین. نهایتاً این استاد خستگی‌ناپذیر، بر اثر فشار کار به کما رفت و پس از پنج سال کما، از دنیا رفت. اما خانه‌ی او اینک پابرجاست و تبدیل به موزه‌ای تماشایی شده است. قدری که از اتوبان شلوغ امام علی، در حوالی چهارصد دستگاه، به سمت غرب فاصله می‌گیرید، با پارکی جمع‌وجور اما باصفا روبه‌رو می‌شوید و پس از گذشتن از آن، تابلوهای راهنما، به سمت خانه موزه‌ی دکتر معین هدایتتان خواهد کرد. در خانه، جز اهل فرهنگ و احیاناً گروه‌های فیلمبرداری (بخش عمده‌ی سریال «شهرزاد» در خانه موزه‌ی دکتر معین ضبط شده است)، خود معماری باشکوه و مرتفع آن نیز حیرت‌زده‌تان خواهد کرد. این خانه از ادغام خانه‌های استاد دکتر معین و پدرخانم ایشان، آهنگساز شهیر، استاد محمدعلی امیرمجاهد ساخته شده است. بنای خانه به سبکِ خانه‌های ویلایی و بزرگ زمان پهلوی است و از جذابیت‌های منحصربه‌فرد آن، برگزاری دائمیِ نشست‌های ادبیاتی‌ای همچون نشست‌های فردوسی‌شناسی و مولاناشناسی است. کتابخانه‌ی مفصل خانه موزه‌ی دکتر معین نیز از بخش‌های جذاب دیگر این بناست که ۷۰۰ عضو دارد و روزانه ۵۰ نفر به آن مراجعه می‌کنند؛ و این کتابخانه را می‌توان در زمره‌ی باقیات صالحات آن استاد فرزانه و یگانه‌ی روزگار دانست که جان خود را بر سرِ فرهنگ این مرزوبوم نهاد. دسترسی به این خانه بسیار ساده است و از طریق متروی ابن‌سینا، با حدود پنج تا ۱۰ دقیقه پیاده‌روی می‌توان به آن رسید؛ بنابراین زیبنده است که فرهنگ‌دوستان تهرانی و حتی شهرستانی، حتماً در اسرع وقت، سری به این بنای زیبای فرهنگی، یعنی خانه موزه‌ی دکتر معین بزنند.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
