بناها و آثار به جای مانده از گذشتگان، سرمایه‌های ارزشمند تاریخی هستند که باید آن‌ها را شناخت و در حفظ آن کوشا بود. در گذشته، در تهران حمام‌های سنتی و قدیمی با صفایی ساخته شدند که علاوه بر نظافت، مردم همدیگر را در آنجا ملاقات می‌کردند و از حال و احوال هم با خبر می‌شدند. از میان 182 حمامی که در تهران وجود دارند برخی از آن‌ها تخریب شدند و بعضی تا به امروز باقی مانده و تغییر کاربری دادند و به موزه، رستوران و فروشگاه عرضه‌ی محصولات فرهنگی و صنایع دستی تبدیل شدند. حمام قدیمی نواب در خیابان ری تهران، محله‌ی عودلاجان شرقی، خیابان شهید ملاباقری، کوچه‌ی بیک دامغانی قرار دارد که در دوره‌ی قاجار توسط دو بانوی قاجاری به نام‌های سارا سلطان خاتون و سارا هاجر خاتون (دختران حاج نواب از نوادگان قاجار و سرشناسان محله) احداث شد که اهالی این محل و محله‌های اطراف برای حمام به این محل می‌آمدند و غبار و خستگی بدن را در آن می‌شستند. مساحت حمام قدیمی نواب 1000 متر مربع بوده و برای جلوگیری از اتلاف انرژی و گرما در این حمام پایین‌تر از سطح زمین ساخته شده بود. آب حمام قدیمی نواب از طریق قناتی که به آن قنات حاج علیرضا می‌گفتند تامین می‌شد. در ساختمان حمام قدیمی نواب همانند سایر حمام‌های سنتی از مصالحی همچون آجر، آهک، سنگ، ساروج، کاشی و سیمان استفاده شده است. این حمام بعد از گذشت سال‌ها و تغییرات و مرمت‌های فراوان هنوز هم پا برجاست و برخلاف سایر حمام‌ها از گزند آسیب و تخریب در امان مانده است. حمام نواب در سال 1385 در فهرست آثار ملی به ثبت رسید و در سال 1395 به همت شهرداری تهران و سازمان میراث فرهنگی و صنایع دستی و گردشگری تهران به خانه‌ی هنر و صنایع دستی و رستوران تغییر کاربری داد و به مرکز صنایع دستی تهران تبدیل شد. این حمام همانند حمام‌های سنتی ایران از قسمت‌های مختلفی همچون هشتی، گرم‌خانه، رخت‌کن حمام، خزینه، چاله حوض، استخر و ستون تشکیل شده است. شما می‌توانید در حمام قدیمی نواب صنایع دستی شهرهای مختلف ایران را تماشا و خریداری کنید و یک روز به یاد ماندنی را در رستوران این حمام به همراه دوستان و خانواده تجربه کنید. برای دیدن بناهای تاریخی تهران به سایت علاءالدین تراول بروید و در تورهای جادویی تهرانگردی ما به صورت آنلاین رزروهای خود را ثبت کنید.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
