با نگاهی کوتاه به تاریخ سرزمین پهناور ایران از گذشته‌های بسیار دور می‌بینیم که هنر موسیقی همواره نزد ایرانیان از اهمیت و اعتبار بالایی برخوردار بوده است، به طوری که در نقاط مختلف دیار عزیزمان ایران آلات و ادوات موسیقی جز جدایی‌ناپذیر از زندگی روزمره مردم محسوب می‌شود. برای شنیدن آوازه‌‌های هنر کهن ایرانی می‌توانیم به موزه‌ای در خیابان جمهوری تهران، نرسیده به میدان بهارستان، کوچه‌ی صبا در اواسط خیابان ظهیرالاسلام برویم که این موزه مربوط به استاد ابوالحسن صبا، استاد برجسته‌ی موسیقی ایرانیست که علاوه بر نوازندگی، دستی نیز در آهنگ‌سازی و ادبیات کلاسیک ایرانی داشت. استاد ابوالحسن صبا پلی میان موسیقی زمان قدیم و جدید ایجاد کرد، به طوری که موسیقی اصیل ایرانی وامدار خدمات ارزنده ایشان است. اين موسيقيدان بزرگ، آثار نيما و صادق هدايت را با ذوق هنری خود به طرز شگفتی می‌خواند و با نيما و شهريار از ایام جوانی روابط نزديک و صمیمی داشت. موزه‌ی هنری استاد صبا، در گذشته خانه‌ی شخصی وی بود که دارای نمای قدیمی و در چوبی است که بر اساس وصیت استاد در سال 1359 توسط دانشکده‌ی هنرهای زیبا به موزه تبدیل شد. موزه استاد صبا به دو بخش مجزا تقسیم شده که در بخش اول ابزار آلات موسیقی استاد صبا شامل دو ویولون، یک سه تار، یک سنتور، نی، تار، کمانچه، ضرب، دف و اشیای دیگر مثل تالیف‌ها و یادداشت‌های به جامانده در زمینه‌ی هنر موسیقی، نامه‌ها، اسناد و نوشته‌های رسمی و تابلوهای نقاشی و اشیا و اموال شخصی وی را مشاهده می‌کنید و در بخش دوم کارهای دستی همسر استاد صبا که شامل مجموعه تندیس‌های مومی و لباس‌های محلی و سنتی ایران قدیم است را می‌بینید. در واقع بخش مجموعه خانم صبا مربوط به لباس اقوام مختلف ایران در90 عروسک خلاصه می‌شود که به عنوان اولین مجموعه‌ی کامل مردم شناسی در ایران به شمار می‌رود. آرامگاه استاد صبا در ظهیرالدوله شمیران در خیابان دربند تهران واقع شده‌است. برای سفر و بازدید از جاذبه‌های مختلف ایران به سایت علاءالدین تراول بروید تا در تورهای جادویی ما رزروهای آنلاین خود را ثبت کنید.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
