تالار وحدت محلی است که اهالی هنر و به ویژه موسیقی و تئاتر ایران و جهان از آن خاطرات شیرینی دارند. این مجموعه در سال ۱۳۴۶ با دستور محمدرضا پهلوی و فرح دیبا به عنوان نخستین سالن مخصوص اجرای نمایش‌های باله، اپرا و کنسرت‌های موسیقی ایرانی و اروپایی گشوده شد. در ابتدا به کل مجموعه تالار وحدت که شامل یک تالار بزرگ و یک تالار کوچک بود تالار رودکی می‌گفتند که بعد از انقلاب اسلامی در هفته وحدت، تالار بزرگ‌تر را تالار وحدت و تالار کوچک‌تر را به تالار رودکی تغییر نام دادند. تالار وحدت توسط اوژن آفتاندلیانس با زیر بنای ۱۵۷۰۰ مترمربعی بر اساس سالن اپرا هال وین، در خیابان حافظ، خیابان استاد شهریار ساخته شد و به عنوان مجلل‌ترین تالار کشور جهت برپایی برنامه‌ها، افتتاحیه‌ها و اختتامیه‌های برنامه‌های گوناگون مورد استفاده قرار می‌گیرد. این تالار از یک سالن همکف، با سه طبقه بالکن به صورت نعل اسبی به صورت مدور، دو زیرزمین، تالار کنسرت، شامل صحنه و سالن تماشاچیان در طبقه‌ی همکف و ساختمان اداری تشکیل شده که در مجموع گنجایش ۹۰۰ نفر تماشاگر را دارد. صحنه‌ی تالار وحدت از 4 بخش مجزا که قسمت جلویی و اصلی صحنه تا 3 متر پایین می‌رود که مخصوص اجراست و دو بخش کناری که تا 6 متر پایین می‌رود اما بخش پشتی صحنه گردان است و قابلیت چرخش دورانی افقی و تغییر ارتفاع نیز دارد. تالار وحدت از زمان تاسیسش تا کنون میزبان اجراهای ملی و بین‌المللی بسیاری از بزرگان هنر به ویژه موسیقی و تئاتر ایران و جهان همچون استاد بنان، حشمت سنجری، پری زنگنه، حسین سرشار، مادام باترفلای، لابوهم و لاتراویاتا بوده‌است. همچنین در کنار اجراهای هنرمندان ایرانی و خارجی، ویولونیست‌ها، پیانیست‌ها و رهبران ارکستر نامی جهان همچون هنریک شرینگ، روجیرو ریچی وکلادیو آرائو در تالار وحدت کنسرت داشتند. برای اجرای برنامه‌های کنفرانسی و همایشی خود به وبسایت علاءالدین تراول بروید و با خیال آسوده خدمات تشریفاتی خود را به ما بسپارید.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
