از تاختنِ چاپارها و بستنِ نامه‌ها به پای کبوتران تربیت‌شده تا فرستادنِ فایل‌ها در پیام‌رسان‌های اینترنتی و ارسال بسته‌ها با کمکِ اپلیکیشن‌های موبایلی، تاکسی و پیک، تحولی است که امر «پُست» و «ارتباطات» به خود دیده است. سیرِ این تحولات، یا لااقل بخشی از این تحولات را می‌توان در موزه ارتباطات تهران دید. برای رسیدن به این موزه تاریخی باید دل به بافت تهران قدیم دهید و چند دقیقه‌ای را به قدم زدن در خیابان امام خمینی(ره) اختصاص دهید تا به این مجموعه تاریخی زیبا برسید. ورودی موزه ارتباطات در میدان مشق قرار دارد، یعنی جایی که در زمان ناصرالدین شاه قاجار به عنوان منطقه‌ای نظامی برای سربازان گرجی به شمار می‌رفت. این میدان با هدف تمرین رزمی قشون در گذشته ساخته شده بود و بعدها تغییرات زیادی در آن ایجا شد تا به شکل کنونی خود که مشاهده می‌کنید، درآمد. اکنون میدان مشق زیبا به یک مکانی تاریخی در دل پایتخت تبدیل شده است که گردشگران و بازدیدکنندگان زیادی به صورت انفرادی و یا در قالب تور تهرانگردی به سوی خود می‌کشاند. موزه ارتباطات به واسطه وجود سردر باغ ملی از همهمه خیابان امام خمینی جدا شده و شما را با خود به دنیایی دیگر می‌برد. همین که از سردر را پشت سر بگذارید، ورودی موزه را در سمت راست خود مشاهده می‌کنید، موزه‌ای که در یک ساختمان قدیمی که معماری جالب توجهی از تلفیق هنر ایرانی و اروپایی دارد و در آن می‌توانید سیر پیشرفت ابزارهای ارتباطی انسان را از نزدیک مشاهده کنید. در گوشه‌ای از محوطه موزه ارتباطات تهران یک صندوق پست می‌بینید، با چاپارهای آن روزگاران آشنا می‌شوید، تلگراف و پیشینه‌اش را می‌شناسید، تلفن های قدیمی را مشاهده کرده و به طور کلی تاریخچه‌ی ابزارهای ارتباطی گذشته را خواهید دانست. موزه ارتباطات در یکی از جدیدترین و زیباترین عمارت‌های دولتی برپا شده که دو طبقه دارد و سالن‌ها و غرفه‌های متعددی را در آنجا قرار داده‌اند. شما با بازدید از غرفه‌هایی که مملو از آثار و اشیای تاریخی جذاب هستند؛ با تلفن های هندلی (نخستین)، نمونه‌‌هایی از کهن ترین نوشت افزارها و ابزارهای فرستادن بسته‌‌های پستی و چاپاری، تلگراف‌‌های مورس، تمبرهای قدیمی و خاص و از کبوتر نامه برها تا ماهواره‌ها گرفته، همه و همه را یکجا می‌توانید در این موزه رویایی مشاهده کنید. موزه‌ای که در سال‌های ابتداییِ حکومت پهلوی اول، با هزینه‌ی هنگفت ۵۳۶ هزار تومان، سنگ‌بنایش با شکیل‌ترین و استادانه‌ترین طراحیِ ممکن نهاده شد. این ساختمان در زمینی به مساحت ۱۵۰۰۰ متر مربع ساخته شد و کاربریِ اصلیِ آن، موزه‌ای بود که کنار «تلگرافخانه» بنا نهاده شده بود و هدف آن معرفیِ ابزارهای ارتباطی بشر بود. معمار این بنا، نیکلای مارکف، نهایت هنر خود را در طراحیِ این ساختمان به مدرن‌ترین و مد روزترین روش (با نامِ سبکِ «آرت دکو») به کار بست و در سال ۱۳۱۱ بنای موزه ارتباطات به اتمام رسید. پس از سال‌ها، رفته‌رفته این ساختمان کارکردِ خود را از دست داد و اصل ساختمان تلگرافخانه در سال ۱۳۴۹ ویران شد؛ تا این‌که در سال ۱۳۶۹ موزه ارتباطات بازگشایی شد و این بار تبدیل به موزه‌ی پست و تلگراف و تلفن شد. پس از چند سال، این موزه، که اینک جز معماری و طراحیِ بی‌نظیرِ داخلی و خارجی، حاویِ ارزشمندترین ابزارهای ارتباطیِ بشر است و عطش کنجکاوان را سیراب می‌کند، تغییر نام یافت و با نام امروزی‌اش یعنی موزه ارتباطات مشهور گشت. در کنار این موزه در خیابان سپه (امام خمینی فعلی) نیز بناهای پرشکوه و زیبای دیگری قرار دارد که یکی از آن‌ها سر درباغ ملی است که می‌توان پس یا پیش از گشت‌وگذار در این موزه، در مقابل زیبایی و عظمت این سردرِ شگفت‌انگیز نیز سری به حیرت تکان داد. علاءالدین تراول بازدیدی لذت‌بخش از موزه ارتباطات برایتان آرزو می‌کند، برای این کار کافی است در تور تهرانگردی ما ثبت نام کنید تا شما را به بازدید از این موزه زیبای تهران ببریم.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
